Zakończył się remont grobowca rodziny Łaszczów!
Treść
Kolejny zabytek gorlickiego cmentarza parafialnego przeszedł gruntowną renowację. Mowa o grobowcu rodziny Łaszczów, w którym spoczął m.in. inż. Tomasz Łaszcz – pionier galicyjskiego przemysłu naftowego, wraz z rodziną. Remont był możliwy dzięki dotacji Fundacji Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, Miasta Gorlice, a także darczyńców wspierających coroczne zbiórki organizowane w okresie Święta Zmarłych.
We wtorek, 29 listopada w gorlickim Ratuszu odbyło się spotkanie dotyczące zakończonej renowacji, w którym udział wzięli przedstawiciele Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Sanoku Prezes Marek Hanus oraz Ewa Król.
Po spotkaniu w gabinecie burmistrza Rafała Kukli, w którym uczestniczyli także ks. Stanisław Kogut – Proboszcz Parafii p.w. Andrzeja Boboli w Gorlicach, Zdzisław Tohl – Dyrektor Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów oraz Andrzej Welc – Prezes Towarzystwem Opieki nad Zabytkami Powiatu Gorlickiego i Upiększania Miasta Gorlice z Okolicą, wszyscy goście wspólnie udali na Cmentarz Parafialny w Gorlicach.
Podczas krótkiego spaceru obejrzeli odrestaurowany nagrobek oraz inne gorlickie zabytki, wcześniej poddane renowacji.
Grobowiec Łaszczów wykonany został w pod koniec XIX wieku w stylu neoklasycystycznym i posiada duże znaczenie historyczne i artystyczne. Jego remont pochłonął blisko 65 tysięcy złotych. Miasto Gorlice wsparło go dotacją w kwocie 30 tys. zł. Kolejne 30 tys. na ten cel przekazała Fundacja PGNiG. Pozostałe koszty pokryte zostały z funduszy Komitetu Ratowania Zabytków Cmentarza Parafialnego.
Inż. Tomasz Łaszcz (1863-1938) po ukończeniu Ecole des Mines w Liege i odbyciu praktyki zamieszkał w Gorlicach, gdzie objął kierownictwo kopalni naftowych S. Skrochowskiego w Siarach i Krygu. Był współwłaścicielem wielu spółek naftowych w okręgu gorlickim i borysławskim, organizatorem koncernu naftowego „Małopolska”, współwłaścicielem przedsiębiorstw dla głębokich wierceń, dyrektorem Towarzystwa dla handlu, przemysłu i rolnictwa w Gorlicach, w latach 1934-1936 Prezesem Związku Polskich Techników Wiertniczych i Naftowych w Borysławiu.
